സമകാലിക മലയാള കവിതയിലും കഥാസാഹിത്യത്തിലും പാരിസ്ഥിതിക പ്രമേയങ്ങൾ

Abstract

സമകാലിക മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്നങ്ങളും പ്രമേയങ്ങളും വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രാധാന്യത്തോടെ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഈ ഗവേഷണ ലേഖനം 1980-കൾ മുതൽ വർത്തമാനകാലം വരെയുള്ള മലയാള കവിതയിലെയും കഥാസാഹിത്യത്തിലെയും പാരിസ്ഥിതിക ചിന്തകളെയും പ്രതിനിധാനങ്ങളെയും അപഗ്രഥിക്കുന്നു. പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ പരിണാമം, ആഗോളതാപനം, വനനശീകരണം, മാലിന്യ പ്രശ്നങ്ങൾ, ജൈവവൈവിധ്യ സംരക്ഷണം, നദികളുടെ പ്രതിസന്ധി തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങൾ സമകാലിക മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ എങ്ങനെ ചിത്രീകരിക്കപ്പെടുന്നു എന്നത് ഈ പഠനത്തിൽ വിശകലനം ചെയ്യുന്നു. സച്ചിദാനന്ദൻ, അയ്യപ്പപ്പണിക്കർ, ഡി. വിനയചന്ദ്രൻ, വീണാ തമ്പി, സാറാ ജോസഫ്, സി. രാധാകൃഷ്ണൻ, എസ്. ഹരീഷ് തുടങ്ങിയ എഴുത്തുകാരുടെ സൃഷ്ടികളിൽ പാരിസ്ഥിതിക സമസ്യകൾ എത്രത്തോളം ഇടംനേടിയിരിക്കുന്നു എന്നും അവയിലെ പരിസ്ഥിതി രാഷ്ട്രീയം എങ്ങനെയാണ് രൂപപ്പെടുന്നതെന്നും പരിശോധിക്കുന്നു. സമകാലിക മലയാള സാഹിത്യത്തിലെ പാരിസ്ഥിതിക ആവിഷ്കാരങ്ങൾ വെറും ആശങ്കകളുടെ വിവരണങ്ങൾ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് സമൂഹത്തെ പാരിസ്ഥിതിക അവബോധത്തിലേക്ക് നയിക്കാനുള്ള സാഹിത്യ മാർഗ്ഗങ്ങളായി മാറുന്നു എന്ന നിഗമനത്തിലാണ് ഈ പഠനം എത്തിച്ചേരുന്നത്.